Gisteren lag ik ziek in bed en lag onschuldig een beetje met de televisie aan. Daar was het programma van Herman Den Blijker en Martijn Krabbé, Op De Proef Gesteld. Ik was er niet zo bij, doezelde wat weg eerlijkgezegd. Maar opeens hoorde ik dat ze naar Cambodja gingen en vogelspinnen zouden gaan eten. Mijn maag keerde zich om bij het idee. Zoals ik eerder als eens schreef, ik ben als de dood voor spinnen! Toch triggerde dat me wel. Ik heb heus de gekste dingen geproefd in mijn leven zoals sprinkhanen, meelwormen, krokodil en zelfs een wesp! De laatste was echt bewust, die zat in een lolly. Het proeven van dingen vind ik namelijk erg boeiend, maar spinnen?
Hier ging dus iets goed mis in mijn bovenkamer, want ik vind ze zo eng, maar mijn hersenen gaven door: “Kijken, nu!” Zelf denk ik dat het te maken heeft met het feit dat mijn vader vroeger zei, als hij me weer eens verlost had van een spin: “Geloof me, die spin is écht banger van jou, dan jij van die spin!” Ik keek mijn vader dan aan, en gezien ik niet voor die spin kon spreken, was mijn antwoord: “Nou, dat denk ik niet hoor!” Maar goed, ik dwaal af. Daar lag ik gisteren in bed met mijn duffe koppie te kijken. En ja hoor, Hermen werd ziek, maar Martijn ging mee op spinnenjacht. O, ik trok mijn lijf tot in de foetushouding. Dan zagen ze een holletje en sloegen er wat op en die spin kwam eruit. Die werd gepakt en zo’n Cambodjaan trok de giftanden er meteen uit, dan kon het dier niets meer doen. Het zweet brak me uit bij het idee en ik kreeg overal jeuk. Nu had ik nog koorts, dus ik meende meteen spinnen onder de dekens te voelen. Ja, ik leef me nogal in en als ik dan ziek ben gaat het dubbelop! Martijn nam 2 gefrituurde exemplaren mee. Eén voor hem en de andere voor de zieke Herman. Wat voelde ik met de laatstgenoemde mee! Godzijdank moest hij proeven en lag ik veilig ziek te zijn in mijn eigenste bed en stond Martijn er niet naast met een bordje met zo’n spin! Goed, in de tijd dat hij Popformule presenteerde had ik Martijn graag naast en zelfs in mijn bed gehad, maar dat is een ander verhaal. Wat was ik toch opgelucht dat ik Martijn nooit in real life had ontmoet. Zie je het voor je? Was hij thuis gekomen en had tegen mij gezegd: “Kijk dan schat, jij met je spinnenangst, ik heb nu iets voor je mee genomen! Proef maar!” Ja, ik heb Onze Lieve Heer gisteren zo bedankt dat dit nooit gebeurt was!
Nu kan ik jullie niet het filmpje laten zien waar ik het over had. Toch, we kennen mij, ik heb nog een ‘betere’ variant gevonden. Voor iedereen die denkt om mij dit wel eens te laten proeven, NEE! Ook ik heb grenzen! Zou je wellicht niet zeggen, maar in deze is dat wel zo.
Het bericht Er zijn grenzen… verscheen eerst op dyezzie.nl.